کلیه ها اندام هایی به اندازه مشت و لوبیا شکل هستند که اهمیت حیاتی دارند و در دو طرف کمر، در سمت راست و چپ ستون فقرات و در وسط پشت قرار دارند. در بین مردم ، کلیه ها تنها مسئول تولید ادرار شناخته می شوند. با این حال ، برخلاف تصور رایج، کلیه ها عملکردهای حیاتی زیادی را انجام می دهند. اساساً کلیه ها ادرار تولید می کنند و مواد زائد را از طریق دستگاه ادراری از بدن خارج می کنند. آب اضافی و سموم مضر برای بدن در نتیجه فرآیندهای متابولیک توسط کلیه ها فیلتر شده و از بدن خارج می شوند.
علاوه بر این، به منظور جلوگیری از اسیدیته در خون ، کلیه ها تعادل اسید و باز خون را حفظ می کنند. علاوه بر این ، با تنظیم تولید هورمون های لازم، به تنظیم فشار خون کمک می کند. هورمون های شبه اریتروپویتین ، که مرکز تولید آنها کلیه ها هستند ، تولید سلول های خونی در مغز استخوان را کنترل می کنند. علاوه بر این، میزان کلسیم خون و تولید ویتامین D را تحت تأثیر قرار می دهد.
کلیه سالم انسان در حدود 300 چرخه در روز خون را تمیز می کند. این بدان معناست که روزانه 1500 لیتر خون از کلیه ها عبور می کند.
علاوه بر این، کلیه های سالم اطمینان می دهند که موادی که برای بدن ضروری نیستند و مایعات اضافی به مدت 24 ساعت حذف می شوند. ناتوانی کلیه ها در انجام این عملکردها نارسایی کلیوی نامیده می شود.
نارسایی کلیه چیست؟
نارسایی کلیه زمانی رخ می دهد که کلیه ها توانایی خود را در تصفیه کافی مواد زائد از خون از دست می دهند. کاهش عملکرد کلیه زیر 15 درصد نیز شواهدی از نارسایی کلیه است. نارسایی کلیه یک بیماری نیست که به طور ناگهانی ظاهر شود ، بلکه یک بیماری پیشرونده است. بسته به بسیاری از دلایل زمینه ای یا هر دلیل ، کلیه ها روز به روز عملکرد خود را از دست می دهند و در صورت عدم درمان ، کاملاً ناکارآمد و غیر قابل عملکرد می شوند. برخی از بیماران می توانند بدون درک نارسایی کلیه خود به زندگی خود ادامه دهند. با این حال ، در اکثر بیماران ، بیماری های دیگر شروع به ظهور می کنند زیرا کلیه ها نمی توانند وظایف خود را انجام دهند. در ابتدای بیماری ، کلیه ها نمی توانند مایع تجمع یافته در بدن را دفع کنند و این باعث کوچک شدن کلیه می شود. کلیه هایی که به این ترتیب کوچک می شوند ، با گذشت زمان تمام عملکرد خود را از دست می دهند. مواد زائد تجمع یافته در خون باعث افزایش فشار خون می شوند. قلب و سایر اندام ها تحت تأثیر این وضعیت قرار می گیرند. نارسایی کلیه همچنین می تواند به دلیل فشار خون بالا رخ دهد.
بیماری هایی که به دلیل عملکرد نادرست کلیه ایجاد می شود و بیماری هایی که مانع از عملکرد کلیه می شوند ، در یک چرخه بر بدن تأثیر منفی می گذارد. به همین دلیل ، نارسایی کلیه یک بیماری حیاتی است و درمان آن باید در اسرع وقت آغاز شود.
علائم نارسایی کلیه چیست؟
معمولاً چندین علامت عمده نارسایی کلیه وجود دارد. با این حال ، بسته به شدت بیماری ، می توان مشاهده کرد که هیچ علامتی ظاهر نمی شود.
- ادرار کم تر از حد معمول
- تورم پاها ، مچ پا و ساق پاها ، ادم که می تواند در هر قسمت از بدن رخ دهد
- تنگی نفس که ممکن است ناگهان ایجاد شود
- خواب آلودگی شدید ، خستگی
- حالت تهوع مداوم
- سردرگمی ذهنی
- درد یا فشار در قفسه سینه
در نهایت و مهم تر از همه ، کما یکی از علائم اصلی نارسایی کلیه است.
دلایل نارسایی کلیه چیست؟
نارسایی کلیه می تواند ناشی از شرایط یا علل مختلف باشد. علت نارسایی کلیه نیز نوع این بیماری را تعیین می کند. کاهش ناگهانی جریان خون به کلیه ها می تواند باعث نارسایی کلیه شود. این می تواند ناشی از حمله قلبی، بیماری های مزمن قلبی، نارسایی کبد، سوختگی شدید، واکنش های آلرژیک شدید و سپسیس و عفونت جدی باشد. فشار خون بالا و داروهای ضد التهابی نیز می توانند باعث محدود شدن جریان خون شوند. هنگامی که بدن نمی تواند ادرار را به روش سالم دفع کند، سموم در کلیه ها جمع شده و سبب بار بیش از حد در کلیه ها می شود. این بیماری ناشی از سرطان پروستات ، روده بزرگ و مثانه است که مجاری ادراری را مسدود کرده و در نتیجه نارسایی کلیه رخ می دهد. علاوه بر این ، سنگ کلیه درمان نشده ، بزرگ شدن پروستات، لخته شدن خون در مجاری ادراری، آسیب به اعصاب کنترل کننده مثانه نیز باعث بی اختیاری ادرار می شود و در نتیجه ممکن است نارسایی کلیه ایجاد شود.